Mijn blikje energie (Marco)

September 1993, vol frisse moed en heel erg benieuwd voor de eerste scouting avond. Ik had een vol blik energie en vond het geweldig! Ik hoefde niet na te denken en had de proeftijd ook niet nodig, dit is gewoon leuk!
Ik knalde uit elkaar van de energie voor de scouting, ik kon niet wachten totdat het maandag was, ging met alle plezier een extra avond klussen of brainstormen, vond weekendjes helemaal het einde maar die duurden veel te kort.
Bij de kabouters heb ik een fantastische tijd gehad, we hebben briljante kampen meegemaakt (ik denk aan het Suske en Wiske kamp), maar op een gegeven moment is de inspiratie op. Het programma gaat zich herhalen, we proberen kampen na te doen en er komen geen nieuwe, frisse ideeën meer…het blikje kabouters-energie was leeg aan het raken.

Overstap naar de sherpa’s

Na zeven jaar kabouters (en een paar nevenfuncties) stapte ik in het jaar 2000 over naar de sherpa’s. Ook daar vond ik het opnieuw geweldig en ik trok weer een paar blikken energie open. Ik had veel nieuwe ideeën en na wat aanpassingen aan mijn manier van begeleiden liep het als een treintje bij de sherpa’s. We hebben er veel uit de kast gehaald en ik kan terugkijken op hele avontuurlijke, en creatieve jaren. Ook bij de sherpa’s waren de kampen helemaal te gek, grenzen werden écht verlegd…ik denk hierbij op de eerste plaats aan het Schotland kamp, maar ook de kampen in de Ardennen waar we hele grensverleggende outdoor activiteiten hebben ondernomen.
Met name de installaties bij de sherpa’ s waren bijzonder leuk…the sky is the limit.
Maar ook hier, na 13 jaar was bij mij het blikje energie wel weer leeg aan het raken. Ik was de inspiratie een beetje kwijt en kon me maar moeilijk oppakken om weer een vrijdag naar de sherpa’s te gaan…dat lag zeker niet aan de meiden; Het lag aan mij, ik was na 13 jaar wel klaar met explorers begeleiden. Ook de fut om nevenfuncties te verzorgen was wel op; Ik heb veel groepskampen mee georganiseerd, veel stafweekendjes verzorgd, lambertusvieringen, kersttochten (jaja, die hadden we vroeger) in het bestuur gezeten…pfff. Ik had er geen zin meer in, de verplichtingen, de kampen, het blikje was weer leeg.

Overstap naar materiaalbeheer

Dus gaf ik aan dat ik wilde stoppen met explorers en ging ‘solliciteren’ bij het materiaalbeheer. Als enige niet “J” mocht ik er toch bij, samen met Joep, Jenny, Ivar (Janssen) en Jos O waren we een team van 5 materiaalmensen…ik vond het leuk en genoot zeker van de niet-verplichting om iedere week stipt om 20.00 uur klaar te staan. Mijn leven ging vijf jaar geleden veranderen en ik verhuisde naar Baarlo en zocht ook naar andere zaken die me bezig hielden. Ik merkte dat het blikje energie voor de scouting nog maar moeilijk aan te vullen was en Joep en ik hebben dit scoutingjaar dus maar besloten om ons bijltje erbij neer te leggen. Na bijna zes jaar materiaal vond ik het wel mooi geweest. We maken plaats voor een nieuwe generatie materiaalbeheer.

Nieuwe uitdagingen

Ik ben al bezig met de nieuwe paden te bewandelen. Ik zit in een bandje, ik heb een ‘tafeltennisvereniging’ opgericht en ben bezig met whisky-proeverijen te verzorgen. Waar dat pad precies heen gaat weet ik niet. Maar ik merk wel dat ik hier weer veel energie voor heb. Als ik net zoveel blikjes ter beschikking krijg als dat ik voor de scouting heb opgemaakt…ben ik de komende 25+ jaar wel weer druk bezig….gelukkig!